Αρχές και Μέθοδοι Ποσοτικής Ανάλυσης με Υγρή Χρωματογραφία

Ο μηχανισμός διαχωρισμού της υγρής χρωματογραφίας βασίζεται στη διαφορά στη συγγένεια των συστατικών στο μείγμα για τις δύο φάσεις.

Ανάλογα με τις διάφορες στατικές φάσεις, η υγρή χρωματογραφία χωρίζεται σε χρωματογραφία υγρού-στερεού, χρωματογραφία υγρού-υγρού και χρωματογραφία δεσμευμένης φάσης.Οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες είναι η χρωματογραφία υγρού-στερεού με πυριτική πηκτή ως πληρωτικό και η χρωματογραφία δεσμευμένης φάσης με μικροπυρίτιο ως μήτρα.

Σύμφωνα με τη μορφή της στατικής φάσης, η υγρή χρωματογραφία μπορεί να χωριστεί σε χρωματογραφία στήλης, χρωματογραφία χαρτιού και χρωματογραφία λεπτής στοιβάδας.Σύμφωνα με την ικανότητα προσρόφησης, μπορεί να χωριστεί σε χρωματογραφία προσρόφησης, χρωματογραφία κατανομής, χρωματογραφία ανταλλαγής ιόντων και χρωματογραφία διείσδυσης γέλης.

Τα τελευταία χρόνια, ένα σύστημα ροής υγρού υψηλής πίεσης προστέθηκε στο σύστημα χρωματογραφίας στήλης υγρού για να κάνει την κινητή φάση να ρέει γρήγορα υπό υψηλή πίεση για να βελτιωθεί το αποτέλεσμα διαχωρισμού, έτσι υψηλής απόδοσης (επίσης γνωστή ως υψηλής πίεσης) υγρή χρωματογραφία έχει προκύψει.

ΜΕΡΟΣ
01 Αρχή Ποσοτικής Ανάλυσης Υγρής Χρωματογραφίας

Για τον ποσοτικό προσδιορισμό με βάση την ποιοτική, απαιτούνται ως πρότυπα καθαρές ουσίες.

Η ποσοτικοποίηση της υγρής χρωματογραφίας είναι μια σχετικά ποσοτική μέθοδος: δηλαδή, η ποσότητα της αναλυόμενης ουσίας στο μείγμα υπολογίζεται από μια γνωστή ποσότητα καθαρού τυπικού δείγματος

ΜΕΡΟΣ
02 Βάση για ποσοτικοποίηση με υγρή χρωματογραφία

Η ποσότητα της μετρούμενης συνιστώσας (W) είναι ανάλογη με την τιμή απόκρισης (A) (ύψος κορυφής ή περιοχή κορυφής), W=f×A.

Ποσοτικός συντελεστής διόρθωσης (f): Είναι η σταθερά αναλογικότητας του ποσοτικού τύπου υπολογισμού και η φυσική του σημασία είναι η ποσότητα του μετρούμενου στοιχείου που αντιπροσωπεύεται από την τιμή απόκρισης μονάδας (εμβαδόν κορυφής).

Ο ποσοτικός συντελεστής διόρθωσης μπορεί να ληφθεί από τη γνωστή ποσότητα του τυπικού δείγματος και την τιμή απόκρισής του.

Μετρήστε την τιμή απόκρισης του άγνωστου στοιχείου και η ποσότητα του συστατικού μπορεί να ληφθεί από τον ποσοτικό συντελεστή διόρθωσης.

ΜΕΡΟΣ
03 Κοινοί όροι στην ποσοτική ανάλυση

Δείγμα (δείγμα): διάλυμα που περιέχει αναλυόμενη ουσία για χρωματογραφική ανάλυση.Χωρίζεται σε τυπικά και άγνωστα δείγματα.

Πρότυπο: Ένα καθαρό προϊόν με γνωστή συγκέντρωση.Άγνωστο δείγμα (άγνωστο): Το μείγμα του οποίου η συγκέντρωση πρόκειται να ελεγχθεί.

Βάρος δείγματος: Η αρχική ζύγιση του προς δοκιμή δείγματος.

Αραίωση: Ο συντελεστής αραίωσης του άγνωστου δείγματος.

Συστατικό: η χρωματογραφική κορυφή που πρέπει να αναλυθεί ποσοτικά, δηλαδή η αναλυόμενη ουσία της οποίας η περιεκτικότητα είναι άγνωστη.

Ποσότητα συστατικού (ποσότητα): η περιεκτικότητα (ή η συγκέντρωση) της προς δοκιμή ουσίας.

Ακεραιότητα: Η υπολογιστική διαδικασία μέτρησης του εμβαδού κορυφής μιας χρωματογραφικής κορυφής από έναν υπολογιστή.

Καμπύλη βαθμονόμησης: Μια γραμμική καμπύλη της περιεκτικότητας σε συστατικό έναντι της τιμής απόκρισης, που καθορίζεται από μια γνωστή ποσότητα τυπικής ουσίας, που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της άγνωστης περιεκτικότητας της αναλυόμενης ουσίας.

ΜΕΡΟΣ
04 Ποσοτική Ανάλυση Υγρής Χρωματογραφίας

1. Επιλέξτε μια χρωματογραφική μέθοδο κατάλληλη για ποσοτική ανάλυση:

l Επιβεβαιώστε την κορυφή του στοιχείου που ανιχνεύτηκε και επιτύχετε ανάλυση (R) μεγαλύτερη από 1,5

l Προσδιορίστε τη συνοχή (καθαρότητα) των χρωματογραφικών κορυφών των ελεγχόμενων συστατικών

l Προσδιορίστε το όριο ανίχνευσης και το όριο ποσοτικοποίησης της μεθόδου.ευαισθησία και γραμμικό εύρος

2. Δημιουργήστε μια καμπύλη βαθμονόμησης με τυπικά δείγματα διαφορετικών συγκεντρώσεων

3. Ελέγξτε την ακρίβεια και την ακρίβεια των ποσοτικών μεθόδων

4. Χρησιμοποιήστε το αντίστοιχο λογισμικό διαχείρισης χρωματογραφίας για να εφαρμόσετε τη συλλογή δειγμάτων, την επεξεργασία δεδομένων και την αναφορά αποτελεσμάτων

ΜΕΡΟΣ
05 Προσδιορισμός ποσοτικών κορυφών (ποιοτική)

Προσδιορίστε ποιοτικά κάθε χρωματογραφική κορυφή που πρόκειται να προσδιοριστεί ποσοτικά

Αρχικά, χρησιμοποιήστε το πρότυπο δείγμα για να προσδιορίσετε τον χρόνο κατακράτησης (Rt) της χρωματογραφικής κορυφής που πρόκειται να ποσοτικοποιηθεί.Συγκρίνοντας το χρόνο κατακράτησης, βρείτε το συστατικό που αντιστοιχεί σε κάθε χρωματογραφική κορυφή στο άγνωστο δείγμα.Η χρωματογραφική ποιοτική μέθοδος είναι η σύγκριση του χρόνου κατακράτησης με το πρότυπο δείγμα.Το κριτήριο Ανεπαρκέςπεραιτέρω επιβεβαίωση (ποιοτική)

1. Τυπική μέθοδος προσθήκης

2. Χρησιμοποιήστε άλλες μεθόδους ταυτόχρονα: άλλες χρωματογραφικές μεθόδους (αλλάξτε τον μηχανισμό, όπως: χρήση διαφορετικών χρωματογραφικών στηλών), άλλους ανιχνευτές (PDA: σύγκριση φάσματος, αναζήτηση βιβλιοθήκης φάσματος, MS: ανάλυση φάσματος μάζας, αναζήτηση βιβλιοθήκης φάσματος)

3. Άλλα μέσα και μέθοδοι

ΜΕΡΟΣ
06 Επιβεβαίωση Ποσοτικής Συνέπειας Κορυφής

Επιβεβαιώστε τη χρωματογραφική αιχμή συνοχής (καθαρότητα)

Βεβαιωθείτε ότι υπάρχει μόνο ένα μετρημένο συστατικό κάτω από κάθε χρωματογραφική κορυφή

Έλεγχος για παρεμβολές από ουσίες συν-έκλουσης (ακαθαρσίες)

Μέθοδοι για την επιβεβαίωση της χρωματογραφικής συνοχής κορυφής (καθαρότητα)

Σύγκριση Φασματογραμμάτων με Ανιχνευτές Μητρών Φωτοδιόδου (PDA).

Αναγνώριση αιχμής καθαρότητας

2996 Purity Angle Theory

Ποσοτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται συνήθως στο ΜΕΡΟΣ 07

Τυπική μέθοδος καμπύλης, χωρισμένη σε μέθοδο εξωτερικής τυπικής και μέθοδο εσωτερικής τυπικής:

1. Εξωτερική τυπική μέθοδος: χρησιμοποιείται περισσότερο στην υγρή χρωματογραφία

Μια σειρά τυπικών δειγμάτων γνωστών συγκεντρώσεων παρασκευάστηκε χρησιμοποιώντας καθαρά δείγματα των ενώσεων που θα εξεταστούν ως πρότυπα δείγματα.εγχέεται στη στήλη μέχρι την τιμή απόκρισής της (εμβαδόν αιχμής).
Μέσα σε ένα συγκεκριμένο εύρος, υπάρχει μια καλή γραμμική σχέση μεταξύ της συγκέντρωσης του τυπικού δείγματος και της τιμής απόκρισης, δηλαδή W= f×A, και δημιουργείται μια τυπική καμπύλη.

Κάτω από τις ίδιες ακριβώς πειραματικές συνθήκες, εγχύστε το άγνωστο δείγμα για να λάβετε την τιμή απόκρισης του συστατικού που θα μετρηθεί.Σύμφωνα με τον γνωστό συντελεστή f, μπορεί να ληφθεί η συγκέντρωση του προς μέτρηση συστατικού.

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου εξωτερικού προτύπου:απλή λειτουργία και υπολογισμός, είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη ποσοτική μέθοδος.δεν χρειάζεται να ανιχνεύεται και να εκλούεται κάθε συστατικό.απαιτείται τυπικό δείγμα.οι συνθήκες μέτρησης του τυπικού δείγματος και του άγνωστου δείγματος πρέπει να είναι συνεπείς·ο όγκος της ένεσης πρέπει να είναι ακριβής.

Μειονεκτήματα της εξωτερικής τυπικής μεθόδου:Οι πειραματικές συνθήκες απαιτείται να είναι υψηλές, όπως η ευαισθησία του ανιχνευτή, ο ρυθμός ροής και η σύνθεση της κινητής φάσης δεν μπορούν να αλλάξουν.ο όγκος κάθε ένεσης πρέπει να έχει καλή επαναληψιμότητα.

2. Εσωτερική τυπική μέθοδος: ακριβές, αλλά ενοχλητικό, που χρησιμοποιείται περισσότερο σε τυπικές μεθόδους

Μια γνωστή ποσότητα του εσωτερικού προτύπου προστίθεται στο πρότυπο για να γίνει ένα μικτό πρότυπο και παρασκευάζεται μια σειρά προτύπων εργασίας γνωστής συγκέντρωσης.Η μοριακή αναλογία προτύπου προς εσωτερικό πρότυπο στο μικτό πρότυπο παραμένει αμετάβλητη.Έγχυση στη χρωματογραφική στήλη και πάρτε (κανονική περιοχή κορυφής δείγματος/εσωτερική τυπική περιοχή κορυφής δείγματος) ως τιμή απόκρισης.Σύμφωνα με τη γραμμική σχέση μεταξύ της τιμής απόκρισης και της συγκέντρωσης του προτύπου εργασίας, δηλαδή W= f×A, δημιουργείται μια τυπική καμπύλη.

Μια γνωστή ποσότητα εσωτερικού προτύπου προστίθεται στο άγνωστο δείγμα και εγχέεται στη στήλη για να ληφθεί η τιμή απόκρισης του προς μέτρηση συστατικού.Σύμφωνα με τον γνωστό συντελεστή f, μπορεί να ληφθεί η συγκέντρωση του προς μέτρηση συστατικού.

Τα χαρακτηριστικά της μεθόδου εσωτερικού προτύπου:Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, το δείγμα και το εσωτερικό πρότυπο αναμειγνύονται μαζί και εγχέονται στη χρωματογραφική στήλη, έτσι ώστε εφόσον η αναλογία της ποσότητας του μετρούμενου συστατικού προς το εσωτερικό πρότυπο στο μικτό διάλυμα είναι σταθερή, η αλλαγή του όγκου του δείγματος δεν θα επηρεάσει τα ποσοτικά αποτελέσματα..Η μέθοδος εσωτερικού προτύπου αντισταθμίζει την επίδραση του όγκου του δείγματος, ακόμη και της κινητής φάσης και του ανιχνευτή, επομένως είναι πιο ακριβής από την εξωτερική τυπική μέθοδο.

ΜΕΡΟΣ
08 Παράγοντες που επηρεάζουν τα αποτελέσματα της ποσοτικής ανάλυσης

Η κακή ακρίβεια μπορεί να προκληθεί από:

Λανθασμένη ενσωμάτωση της περιοχής κορυφής, αποσύνθεση δείγματος ή ακαθαρσίες που εισήχθησαν κατά την προετοιμασία του δείγματος, μη σφραγισμένο φιαλίδιο δείγματος, εξαέρωση δείγματος ή διαλύτη, εσφαλμένη προετοιμασία δείγματος, προβλήματα έγχυσης δείγματος, εσφαλμένη προετοιμασία εσωτερικού προτύπου

Πιθανοί λόγοι για κακή ακρίβεια:

Λανθασμένη ολοκλήρωση κορυφής, προβλήματα έγχυσης ή έγχυσης, αποσύνθεση του δείγματος ή ακαθαρσίες που εισήχθησαν κατά την προετοιμασία του δείγματος, χρωματογραφικά προβλήματα, υποβαθμισμένη απόκριση ανιχνευτή